1. اسم فاعل 2. اسم مفعول (توضیح داده شد) 3 - اسم زمان : اسمی است که بر زمان وقوع فعل دلالت می کند. 4 – اسم مکان : اسمی است که بر مکان وقوع فعل دلالت می کند اسم زمان و مکان هر دو بر یک وزن می آید. اسم مکان و اسم زمان بر وزن مَفْعَلْ و مَفْعِلْ می آید مانند : اسم زمان : مَغْرِبْ ، مَشْرِقْ، مَبْدأ اسم مکان : مَسْجِدْ، مَطْبَخْ ، مسْکَن 5 – صفت مشبهه : بر دارنده صفتی نسبتاً پایدار دلالت می کند و مانند صفت مطلق یا ساده فارسی است. مهمترین وزن های صفت مشبهه عبارتند از : فعیل : فَعِل ، فَعْل، فَعْلانِ شریف، کَسَلِ ، صَعْب ، عطشان 6 – اسم مبالغه : بر زیاد بودن یک صفت در انسان یا بسیار پرداختن بدان دلالت می کند مهمترین وزنهای اسم مبالغه عبارتند از : فعّال، صیّار، غفّار فعّالة ، علّامة ، أمارة 7- اسم تفضیل : اسمی است که نمایانگر کمتر یا زیادتر بودن صفتی در فردی یا شیئی نسبت به دیگری است . اسم تفضیل در زبان عربی معمولاً بر وزن اَفْعَلْ است. این وزن در جمله هم برای مذکر و هم برای مؤنث بکار می رود. حسینٌٍ اکرمُ من رحیمٍ مریمٌ اَکْرمُ مِنْ فاطمة اما وزن فُعْلی فقط برای مؤنث بکار می رود مانند : حُسْنی ، کُبْری، عُظْمی